тэкст ваверка пераказ

Выпадак у лесе

На залітай сонцам сасне прыхарошвалася вавёрка. Бачыла, што я сачу за ёй, і нібы старалася мне спадабацца. Трымалася велічна, грацыёзна. Здавалася, што яна адчувала сябе гаспадыняй і заклікала мяне смялей трымацца.

Раптам яна зляцела на зямлю і хутка пабегла туды, дзе сярод лесу віднелася шырокая прагáліна. Калі я прыбег на палянку, вавёрка сядзела сярод малінніку. Нахіляла лапкамі галінку, каб ямчэй было браць ягады, і ласавалася малінамі, якімі шчодра былі абсыпаны кусты.

Я хацеў абысці вавёрку, каб не спудзіць, але яна сама выскачыла з кустоўя, уселася на зялёнай галінцы елкі і, здаецца, радавалася, што прывяла мяне сюды, у ягады.

Калі я вылез з малінніку, ужо вечарэла. На палянцы доўжыліся цені. Я спалохаўся, што тут мяне застане ноч, бо не ведаў, у які бок ісці дахаты.

Паводле У. Мяжэвіча