Васіль Быкаў "Ваўчыная яма"з працяжнікам:Цяпер яму дапякаў клопат іншага кшталту — салдат хацеў есці.Яшчэ ён імкнуўся згледзець у голлі птушынае гняздзечка — дробныя лесавыя птушкі павінны ўжо пачаць несціся.Салдат сам дзівіўся ў душы — не такі ўжо ён і рыбак.Салдат пабрыў следам — усё ж ён адчуваў нейкае сваё права на тых падлешчыкаў.Да бамжа ён з першага дня прыглядаўся з асаблівай увагай — усё ж не так часта выпадала яму сустракаць бамжоў.з кропкай з коскай:Не ўстаючы ад цяпельца, яны з'елі ўсе рыбіны; рыбак дбайна загарнуў вугалькі, пакідаў у іх недагаркі.Наўкола панавала цемра; чорнай рачной затокі адсюль было ўжо і не згледзець.Часта лазіць туды ў багну бамж асцерагаўся; зноў жа там сталі трапляць дзіўнаватыя жабы, мусіць, жабы-мутанты, ці што?Салдат таропка крочыў да хутара па бульбяным палетку са свежа акучанымі барознамі; дзе-нідзе ўжо зацвіталі бела-сінія кветачкі.Замутнёная імі вада не давала ў сабе шмат згледзець, муць няхутка зганяла ленаватым цячэньнем; цячэнне магло сагнаць і кручок з канцом жылкі.