Проверьте на ошибки

Быў пачатак чэрвеня, час, калі вучні здаюць экзамены. У гэты час усе вельмі хвалююцца, паўтараюць усё тое, што прайшлі, а можа нават і вучаць усё тое, што прапусцілі. Але ёсць адзін вучань, які з самага пачатку вучобы для сябе вырашыў, што гэта не яго. А імя яму Толік. Толік увесь навучальны год нічога не рабіў, як сачыненні пісаць ён не ведаў, таму ўсюды ён ваду ліў.

Прыйшла яго чарга. Толік і яго аднакласнікі заходзяць у кабінет. Аднакласнікі выглядаюць спакойнымі, нават шэпчуцца паміж сабой, а сам Толік дрыжыць як асінавы ліст, хвалюецца. Аб'яўляюць тэму сачынення. І тут Толік зразумеў, што зрабіў вялікую памылку не вучыўшыся ўвесь гэты год.

Часу заставалася што кот наплакаў, а тым часам, Толік ледзь-ледзь, з горам папалам дапісаў апошні сказ свайго сачынення. Нешта ён падгледзеў у сваёй суседцы па парце, нешта ён успомніў з серыялаў, якія глядзеў замест вучобы, каб хоць неяк укласціся ў аб'ём зададзенага сачынення. І магу сказаць з упэўненасцю, вады там было цэлае мора.

я думаю что правильно всё