1.У Цельшына Лабановіч прыязджае з мэтаю: 1) зарабіць грошай, каб паступіць у інстытут; 2) аддаць усяго сябе служэнню школьнай справе; 3) перайначыць жыццё, развеяць цемру ў душах і сэрцах людскіх; 4) пазнаёміцца з якой-небудзь дзяўчынаю і стварыць сям’ю; 5) пачаць узыходжанне па службовай лесвіцы.
2.У Цельшыне Андрэй Лабановіч пазнаёміўся з: 1) Лідай Мураўскай; 2) Ядвісяй; 3) Людмілай і Марынай; 4) Маняй, Сашай і Нінай – трыма пісаранкамі; 5) Вольгай Андросавай.
3.Панну Людмілу Лабановіч упершыню сустрэў: 1) ля чыгункі; 2) у краме Абрама; 3) у царкве ў час богаслужэння; 4) на вечарынцы ў валаснога пісара; 5) у ваколіцах Цельшына на ўзлессі.
4.У Лабановіча найбольшую цікавасць выклікаюць дзяўчаты: 1) Ніна; 2) Вольга; 3) Людміла; 4) Марына; 5) Ядвіся.
5.Андрэй Лабановіч у творы: 1) прадстаўнік перадавой часткі дэмакратычнай інтэлігенцыі пачатку ХХ стагоддзя; сын свайго народа і дзіця свайго часу; нястомны змагар за народнае шчасце; 2) добры, шчыры, з сялянскай сям’і; схільны да самааналізу, да ацэнкі сваіх і чужых учынкаў; выхаваны; самаахвярны; адказны; адданы справе; 3) чалавек-шукальнік, высакародны; мае багаты і шматгранны ўнутраны свет; з моцна развітым пачуццём калектывізму і адказнасці за агульную справу; 4) чалавек вялікага інтэлекту; летуценны, задумлівы; умее захапляцца хараством, аддавацца ва ўладу чараў; 5) разумны, дасведчаны; мае прагу прафесійнага росту, любоў да дзяцей, павагу і спагаду; не саромеецца вучыцца ў народа, пераймаць жыццёвы вопыт.
6.Ядвісі, старэйшай дачцэ пана падлоўчага, было гадоў: 1) 15; 2) 16; 3) 17; 4) 18; 5) 19.
7.Чый гэта партрэт? Стройная, з пышнымі чорнымі валасамі, якія перахвачаны чырвонай стужкай. Цёмныя круглыя вочы былі як бы люстэркам яе шматграннай натуры. У іх то “іскрыўся вясёлы смех і нахіл да жартлівасці, то адбівалася нейкае засмучэнне і тая сталасць, што рабіла ўражанне, быццам дзяўчына многа перадумала і перажыла”: 1) пісаранкі Ніны; 2) Аксаны Ставоліч; 3) Ядвісі; 4) Людмілы; 5) Марыны.
8.Ядвіся ў аповесці: 1) “выглядала вельмі цікаваю і прыгожаю. Цёмныя вочы яе з доўгімі мігаўкамі як бы рассыпалі праменні”; 2) натура шчырая, гарэзлівая, жывая, загадкавая, дасціпная; “найпрыгажэйшая кветка Палесся”; 3) не па ўзросце сур’ёзная і задумлівая; дачка палоўчага; на жарт заўсёды адказвае жартам; 4) надзелена вострай назіральнасцю, светлым поглядам на жыццё; ідэал жанчыны для Лабановіча; увасабленне святла і маральнай чысціні; 5) мае чалавечую годнасць і гордасць, паэтычную натуру, моцны характар, вакальныя здольнасці і эстэтычны густ.
9.Андрэй Лабановіч раўнаваў Ядвісю да: 1) Гарошкі; 2) Турсевіча; 3) Сухаварава; 4) Дубейкі; 5) Саханюка.
10.Ядвіся адмаўляецца ад шчасця, якое трымала ў сваіх руках, бо: 1) хоча вырвацца ад прыгнёту і насілля (у доме бацькоў яна адчувала сябе, як птушка ў клетцы); калі такая магчымасць з’яўляецца, то дзяўчына назаўжды пакідае вёску; 2) “,,,Яна сама так захацела. Яна проста спыніла сваё шчасце і сказала: “Даволі! Няхай лепей шчасце будзе недапітым, бо можа на дне яго наліта атрута. Так лепей”; 3) зразумела, што яна Лабановічу не пара, што няма ўзаемнага кахання і агульных інтарэсаў; 4) аднавяскоўцы данеслі, што Андрэй сустракаецца з Марынай і Аксанай; 5) не разабралася ў Лабановічу, не вывучыла да канца яго складаны і зменлівы характар.​