стихи Кадыра Мырзалиева

КүзСалқын сыз, дымқыл тұман соңында Жылауық бұлттары бар қанат керген.Күз келді мезгілінде арқа танып,Күн бар ма байлығын ол тегін берген? Біз оны күтіп жүр ек әуел баста-ақ, Кеттік те қызу істі дереу бастап,Астық, жеміс, мақтасын... – бар байлығынАлып қалдық еңбекке айырбастап.

БұлтЖалбыр-жалбыр жүні ұзынЖабағыдай,Көшпелі бұлт көк жүзінЖабады ұдай.Тұрамыз.Кетеді депБір селдетіп,Қаламыз,Өтеді текҚұр желдетіп.Шөлдеткенде алтын күнЕгістікті,Жауа алмаған бұлтыңныңНесі мықты?