стихи про зиму на казахском языке

Қыс Ғабиден ҚұлахметҚыс қандай әсем еді, қара, далам,Бір арман-ақ боз жеккен шана маған.Ағызып жұлдыздайынДүниеніңНе жетсін күніне бір аралаған. Қар қандай!Қарып көзді шағылады,Жамылған тау,даласы,бағы-бәрі.Тоқтау жоқ,Кедергі жоқАппақ дүние!Жер үсті аппақ нұрға малынады.Күн ұзын жапалақтап тынбады қар,Астында ақ мамықтың тұрғаным бар.Ақ төсін жайып салып жатыр дала,Кеудемде сол даланың ырғағы бар.ҚысОңайгүл ТұржанІшімде де ақ боран,Сыртымда да ақ боран.Көңіл-бұлақ ақ табан,Ол да қатып тоқтаған.Үсіп өлді үмітім,бір жаз бойы сақтаған.Қарға батып дәрменім,Мұзға қатып дәуренім,Кәрі қысты тұр-тұрлап,Оята алмай әуремін,Шаңқай жаздан адасып,Жүрген жалғыз сәуле едім.Қыс пен жазды жалға тіл,Көктеміңе бар батыл.Жасыл-желек қай жақта?Мұнда тау да, тал да тұл,Өлеңдерде ақ қырау,Ой ұшында қар жатыр.Қыс атаӘбділда ТәжібаевОйының, балам, омбы қарДемейсің қолым домбығар.Ақ мамықты ақтараҚалайсың тынбай ақ қала.Отырып таудың құзында,Құлағын тосып ызыңға.Қыс сақалын тарайды,Қызыға саған қарайды.Қарайды да күледі,Үлпілдек қарды үреді.Қояды бір дем ысқырып,Қаласың сонда түшкіріп. Көрдің бе қарттың мінезін,Ермегі қазір бір өзің,Ойынға қандай көңілді,Серігің болды сенімді.Үйіріп аппақ құйынын,Секіртіп ұшқыр тиынын.Кейде еменді сілкеді,Төбеңнен қырау бүркеді.Тебемін десең сырғанақ,Үскіріп қалып бір қабат,Жаяды жалтыр көк мұзын,Сырғанайсың күн ұзын.Қолыңнан ұстап қыс ата,Күн бата үйге ұзатаБетіңнен сүйіп қалады,Күрсініп дем алады.Қыс ата неткен пейілді,Күнімен соқты-ау ойынды.Алғасын біраз тынысын,Бастайды түнгі жұмысын.Қырдағы қысФариза ОңғарсыноваТүнімен долы дауыл құрыстағансекілді арыстандай жыны ұстаған.Жамылып ақ көрпесін енді ғанамаужырап байтақ дала тыныстаған.Қалыпты қарауылда жыңғыл, құрақ,іліп ап ақ мамықтан бір-бір тұмақ.Мәз болып жас баладай, айналағақарайды әр бұтадан күн жылтырап.1956Қырық күн болды қыс кіргеліЕсенғали РаушановҚырық күн болды қыс кіргелі,Ауыр нәубет жетті елге.Кетіп қалды құстың көбіБасқа мемлекеттерге.Ода оқиды қарға таңнанМәртебелі кысты ән ғып:«Мен хан едім арғы атамнан,Құл еді, - деп, - құс барлық».Айтсын қарға, десін құзғын,Сайран етіп кең ішін.Ерте кеткен есіл күздіңҚырқы бүгін мен үшін.Қыс пен жазӘбділда ТәжібаевБалқытып гүлді демінеСүйді жаз әбден беріле;Әкетпек еді ұзатыпӨзінің жылы жеріне...Қызғаншақ қыс келді деСілтеді суық қанжарын.Жас жігіт қыршын өлді деҚалдырып кетті жан жарын.Құтырган шал құмартты,Қызыға сүйді жас гүлді.Бойына нәзік мұз қатты,Үгілді гүл, төгілді.1955Қыс Абай ҚұнанбайұлыАқ киімді, денелі, ақ сақалды,Соқыр, мылқау, танымас тірі жанды.Үсті-басы ақ қырау, түсі суық,Басқан жері сықырлап, келіп қалды.Дем алысы - үскірік, аяз бен қар,Кәрі құдаң - қыс келіп, әлек салды.Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып,Аязбенен қызарып ажарланды.Бұлттай қасы жауып екі көзін,Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды.Борандай бұрқ-сарқ етіп долданғанда,Алты қанат ақ орда үй шайқалды.Әуес көріп жүгірген жас балалар,Беті-қолы домбығып, үсік шалды.Шидем мен тон қабаттап киген малшыБет қарауға шыдамай теріс айналды.Қар тепкенге қажымыс қайран жылқыТитығы құруына аз-ақ қалды.Қыспен бірге тұмсығын салды қасқыр,Малшыларым, қор қылма итке малды.Соныға малды жайып, күзетіңдер,Ұйқы өлтірмес, қайрат қыл, бұз қамалды!Ит жегенше Қондыбай, Қанай жесін,Құр жібер мына антұрған кәрі шалды.Қыс келген күніМұқағали МақатаевТысқа шықсам,Күн шыңылтыр, ңар жауған.Ызғар, аяз атырылып бар маңнан,Асып анау асқар-асқар таулардай,Қыс жетіпті тонын теріс аударған.Қыс жетіпті,Сол баяғы кезіндей,Қуырып жүр дүниені көз ілмей,Күн нұрынан еш жылылық сезілмей,Әйнектенген маскүнемнің көзіндей.Шуылдаған шау қарғадай жар салып,Сәбилер жүр кәрі атасын қарсы алып.Махаббаттан ұмыт қалған ұстаз қыз,Терезеге қарап отыр тамсанып.Терезеге қарайды да, тамсанып,Мұңая ма, қуана ма ән салып?!Жібір емес терезеге қатқан мұз,Жылуымен жылытса да қаншалық.Аттанасың аяқтамай арманды,(Рас екен жалған десе, жалғанды!)...Қыз жанарын оқулыңқа аударды,Шешпек болып көп белгісіз сандарды...