небольшой рассказ на казахском языке про беркута

Толькоэто не совсем рассказ-это притча...

Бір күні бүркіт: бас құзғынның сұрады айт-, құзғын, отчего тұрасыңсен баста ақ нұрда үш жүз жас, ал мен отыз үш небәрі-ғана жыл?- оттого, оған құзғын жауап берді, не сен тірі қанды ішесің, ал менмертвечиной азықтанамын.Бүркіт: алып бер- ойланды байқап көр- және мен олай тұр-. Жөн.Бүркіт және құзғын летят олар палую атты завидели, түсті және отырды.Құзғын, да похваливать шұқыу стал. Бүркіт ретті шұқыды, сырт шұқыды, қарамастанқанатпен бұлғады және құзғынға: бол- айтты, құзғын. еш үш жүз жас азықтан-жемтікпен, тәуір тым ретті өмірде қан- тірі қанмен.