Переведите пожалуйста !!!!
Қазіргі отбасылардың көпшілігі (қалалық) қонақ үйді еске түсіреді. Қайсыбір ата-аналар балаларын телефонмен тәрбиелеп жатады. «Тұрдың ба? Тамағыңды іш! Содан кейін отыр, сабағыңды оқы!» Немесе жұмысына асығып кетіп бара жатып: «Оқы, кішкене ойна... былай тұршы, аяқтың астына оралмай! Жұмыстан қалатын болдым ғой! Жай кезде сұрамай, дәл асығып тұрған кезде сұрайды екенсің!» - десіп жатады. Көп нәрсенің кілті үй ішінде орныққан дәстүрге байланысты деп ойлаймын. Бала өзінің бүкіл ғұмырына жететін ең жақсы қасиеттерді үйдің «ауасымен» бірге жұтуы ке¬рек. Бұл жерде бәрібір - ауылдың баласы ма, қаланың баласы ма, ең бастысы, бойындағы дарынын үрлеп жандырып, табандылыққа үйрет. Ал егер баланың ақылы болса, оны қаймықпай, жалтақ болмай өсуге талпындыру керек.

В настоящее время большинство семей (городские), напоминают отель. Некоторые родители воспитывают своих детей по телефону. "Ты уже проснулся? Покушай! Потом сделай домашнее задание". Или же спеша на работу: "Учитесь, немного поиграйте ... Отойди, не путайся под ногами! Я собираюсь на работу! Обычно ничего не просите, а когда спешу куда-то спрашиваете что-то!"- говорят. Я думаю что,ключ ко многим вещам в хорошо установившемся традиции дома. Ребёнок все свои хорошие качества на всю жизнь берёт от дома. Есть в любом случае - ребёнок деревни, города,но самое главное, является ли ребёнок личностью,и надо раскрывать его таланты, его надо учить настойчивости. И если у ребенка есть ум, надо его мотивировать и растить без никаких страхов.