10 поговорок о семье на казахском языке

Жалғыз баласы атқа шапса,Атасы ауылда тұрыпТақымын қысады. Ана жақсылығын,Ауырсаң білерсің.Қайын жақсылығын,Қыдырсаң білерсің. Баланың өзі болғандай,Келіннің өзі келгендей. ТорғайАта-ананың қадірінБалалы болғанда білерсің;Ағайынның қадірінЖалалы болғанда білерсің. Ақ шашты ана:«Жастығым — балам» дейді.Ақылды бала:«Ай-күнім — анам» дейді. Ана алдында — құрмет,Ата алдында — қызмет. Малды баққан өсірер,Баланы тапқан өсірер. Мейрімі мол ананың —Жүрегі жылы, қолы кең.Кең пейілді атаныңЖүзі жылы, жолы кең. Ақ жаулығы ананың —Ақ көрпесі баланың. Ағайын — алтау,Ана — біреу. Ана алақанының аясы —Ақ шынардың саясы. Анадан артық дос бар ма?Ашудан жаман қас бар ма?Жиырма бестен жақсы жас бар ма?Қымыздан тәтті ас бар ма? Ананың сүті—бал,Баланың тілі — бал. Бала тентек болатыны — үйінен,Ердің тентек болатыны — биінен. Көне киім жаңаны сақтайды,Кәрі кемпір баланы сақтайды. Ананың сүйген жері:Отқа күймейді,Оқ та тимейді. Ананың ойы ұяда,Баланың ойы қияда. Жетімге жеті бидай да тамақ. Анаңа ауыр сөз айтпа!Атыңа ауыр жүк артпа! Ана сүтін ақтамағандыешкім мақтамайды. Балапанды торғайларӨрт болмасын тілейді.Балаларға аналарДерт қонбасын тілейді. Баласыз ана — гүлсіз алма.