стих про семиречье

 

Жетісу жәннәт, өлеңге қостым даласын.Тасыған көксу әкетсін көңіл жарасын, Жетісу жәннәт, өлеңге қостым даласын. Жоңғар-Алатау,жотасы жатыр ақ-қарда, Етегіне орап Талдықорғандай қаласын. Жеріңде шүйгін,еліңе қонған бақ-ырыс, Текелі қалам,қойнауың толған кіл жеміс. Саяңа барып,салқын ауаңнан бір жұтсам, Кірлеген ойды,Қора-өзен етер теп-тегіс. Алмаңнан үзсем,жотаңа мінсем шалқайсам, Шалғыныңа аунап,алмаңды иіскеп марқайсам. Әдірем-ғана қалмайма сенен шет елдер, Көңілім толмайды,саған бір жылда бармасам. Көңілім толмайды,өзіңе жылда бармасам, Сағынып онда жүргенде шығар жан қалқам. Саяңда сенің,салқын самалың өппесе, Ішімде жатқан сағынышымды ап қалам.