сценарий Тэкля к сыну

Ужо здалёку вiдаць вежы цэркваӯ i касцёлаӯ, якiя золатам у небе адлiваюцца. Вось i гоман горада даходзiць да яе вушэй… Скора ӯжо спраӯдзiцца яе апошняе жаданне… У старых вочах блiснуӯ радасны аганёк...- Нiчога, у сына адпачну. Старыя косцi выпрастаю!..Вось пачалiся цёмныя вулiцы шумнага, як бы ашалёнага горада… Тут ужо Тэкля збiлася з толку. Не ведала, куды павярнуцца, у каго дапытвацца. Рамiзнiк чуць не пераехаӯ яе. Страшна…Адважылася яна папытацца аднаго, другога, дзе тут яе сын жыве?- А як дайcцi да Лаӯрука, да сыночка майго? - Гэта вельмi смешна! Лаӯрук не твой сын, бо ён вельмi вядомы!- Мы слыхалi, што яго мацi загiнула многа гадоӯ назад! - Вось, вазьмi рублiк i iдзi далей.………………….Такiм чынам, людзi давялi яе да гарадавога…Той пачаӯ распытвацца.- Аб якiм сыне ты гаворыш? Хто ён, гэты твой Лаӯрук?Нiчога не дазнаӯшыся, завёӯ яе ӯ вучастак. Там яна переначавала. Назаӯтра, даведаушыся хто гэта яе сын, адвялi да яго.………………Тэкля пачала стукацца ӯ дзверы, пакуль хтосьцi не адчынiӯ.- Iдзi, iдзi! Няма пакою ад гэтых жабракоӯ…- Пусцеце… Я да сына свайго, да Лаӯрука!!!- Да сына!?!?! Да Лаӯурэнцiя Кiпрыянавiча?- Ага! Да яго! Я мацi яго.………….Тут сабралiся слугi i пачалi шушукацца i распытвацца.- Да як жа так? - Лаӯрэнцiй Кiпрыянавiч сын яе?……………..Тым часам адчынiлiся дзверы з другой стараны i ӯвайшоӯ малады пан.- Лаӯрочок, сыночак мой! – як непрытомная кiнулася да яго Тэкля. – Роднен…Пан пачырванеӯ, паглядзеӯ на слугу ды крыкнуӯ....- Чаму вы пускаеце ӯ пакоi розных жабрачак шалёных?! Iдзi, iдзi! Я цябе.. не ведаю!- А сынок мой, а Лаӯручок ты мой! Маткi сваёй не пазнаешь?! Гэта ж...Лаӯрук стукнуӯ дзверамi и пайшоӯ у другiя пакоi.Тэкля апынулася на тратуары каля варот. За ёй адчынiлiся дзверы. Гэта быӯ слуга пана. Ён кiнуй ёй 3 рублi i сказаӯ.- Ад пана!Яна не пачула любвi у гэтым падарунку…..Некалькi трохрублёвых паперак прылiплi да тратуару…