Анализ любого   стихотворения  В. Дубовки

Пальцы жоўтых кляновых лістоўмкнуцца восень схапіць за шыю.Не парушаць яе хараство,не парушаць лісты залатыя.Клён у вокны забразгатаў,адгукнулася каняю рэха.Месяц рваў арэхі з куста,раскідаў над сусветам арэхі.Яны ў воўне блакітнай ляглі,сумавала ў даліне ляшчына.Летуценні не змерклі ў галлі,летуценняў згасіць немагчыма.