КүзЕсенғали РаушановБұлттарын түйдек алып кеп,Жасаулап туған мекенін,Сары мақпалмен әдіптепКелінтөбенің етегін;Шүрегейлері асығып,Күз жетсе қоңыр самал боп,Шүберек сөмке асынып,Мектепке қайта барар ма ек!Күбірлеп кәрі анамызҮш шығар еді, үш кіріп.Қаһарға мінген қара күзТұратын тыста ысқырып.Дауысын тыңдап жаңбырдың,Қалғушы ем қамсыз көз іліп,Әуірі сынды тандырдыңЫп-ыссы демді сезініп.Сол ыссы деммен, шіркін-ай,Сан жүректерге жеттім мен....Қамыстың басы бұрқырайКүз ғой бүл қайта кеп кірген.Отарын ойға иіре,Отауын жатыр тігіп ел,Жарқылдап енген үйінеЖас келін, жайсаң інілер.Мына күн жөне қағынды,Төніп тұр бұлт қаракөк.Тандырдың бетін жабудыҰмытпасаңдар жарар ед...