"Насцечка" ў аповесці Кузьмы Чорнага - гэта вобраз маладой дзяўчынкі, якая вырастае ў невялікай вёсцы. Яна сімвалізуе простую і чыстую душу, якая здольная ўсё ўбачыць у свеце навакольнага, хоць і трапіла ў цяжкую абставіны.
Насцечка - дачка бедных хлебаробаў. Яе вобраз выяўляецца праз прызму дзіцячага пагляду на свет, што дазваляе аўтару адлюстроўваць жыццё сялянскай сям'і і адразу паказаць націск сацыяльных катэгорый на такіх людзей. Насцечка адзначаецца як добрая і ласкавая дзяўчынка, якая аддае сваю працу на службу сям'і і паспрабуе дапамагчы сваім бацькам.
Яе вобраз апісваецца цяперачыненнем і пазітыўным ставленнем да жыцця, нават у цяжкіх часах. Насцечка выступае ў ролі символу чысціны і добрага, што заставаецца на перыферыі суспільства, але не трацівае сваёй чалавечасці і душоўнага багацця.
Гэты вобраз ўнікальны ў сваім родзе і гэта своеасаблівы ўзор, які высвятляе аспекты жыцця сялянскай сям'і і адлюстроўвае героічныя якасці чалавека ў абставінах крызісу.